کتاب هیچ دوستی به جز کوهستان شرح حال یک روزنامه‌نگار کرد ایرانی است که قصد پناهندگی به استرالیا را دارد. داستان از حضور او در کشور اندونزی آغاز می‌شود و سفر پر فراز و نشیبش را به زیبایی به تصویر می‌کشد. بیش از نیمی از کتاب در توصیف شرایط زندگی در زندان جزیره مانوس است.
جزیره مانوس متعلق به پاپوآ گینه نو است اما استرالیا از سال ٢٠١٣ از آن به عنوان بازداشتگاه پناهجویانی استفاده می‌کند که سعی می‌کنند به استرالیا بروند. در سطر به سطر کتاب نویسنده روزهای سخت و مشقت بار مانوس را شرح می‌دهد و معتقد است که سیستم حاکم بر زندان تمام تلاش خود را کرده تا با نا امیدی زندانیان را شکنجه دهد، اما او همواره با رویای آزادی، روزها را سپری کرده است.
ویژگی‌های نثر کتاب هیچ دوستی به جز کوهستان
نثر کتاب بسیار روان و ساده است، حجم کتاب با ۲۴۸ صفحه نسبتا کم است و فصل بندی‌های صحیح آن و انتخاب عناوین زیبا و کلیدی برای هر فصل بر جذابیت کتاب می‌افزاید. نویسنده در چند فصل اول، فصول را کوتاهتر نوشته تا بتواند خواننده را با داستان همراه کند و در فصول آخر حجم آن‌ها بیشتر شده ولی هم‌چنان داستان گیراست و خارج از حوصله‌ی خواننده نیست.
وجه تسمیه‌ی نام کتاب
جالب است بدانید که نام کتاب ریشه در یک ضرب المثل فولکلور کردی دارد. بین کردها مرسوم است که برای بیان اغراق‌آمیز بی‌کسی و تنهایی افراد، از این ضرب المثل استفاده کنند و گویند او رفیقی جز کوهستان ندارد.
جایزه ادبی ویکتورین پرمیر، برای نویسنده کرد ایرانی
بوچانی بیش از ۶ سال در اردوگاه پناهجویان جزیره مانوس زندگی کرد. ناشر آقای بوچانی عنوان کرده که او از طریق واتس‌اپ کتاب خود را تکه تکه به خارج از جزیره‌ی مانوس فرستاده است. کتاب را امید توفیقیان به زبان انگلیسی ترجمه و منتشر کرده است. کتاب «هیچ دوستی به جز کوهستان» سروصدای زیادی را در سراسر جهان برانگیخت و توانست جوایز زیادی را برای نویسنده‌اش به ارمغان بیاورد. جایزه‌ی ادبی ویکتوریا برای آثار غیرداستانی و بهترین کتاب ۲۰۱۸ از جمله جوایزی است که این کتاب به دست آورده است.
پس از انتشار این کتاب سازمان ملل سیاست‌های مهاجرتی استرالیا را غیرانسانی توصیف کرده است و دولت استرالیا تا کنون بیش از ۸۵% افراد این جزایر را به آمریکا و یا استرالیا فرستاده است. خود او نیز تا نوامبر ۲۰۱۹ در جزیره مانوس ماند تا به بهانه حضور در یک جشنواره توانست به نیوزلند سفر کند.
بهروز توفیقیان، مترجم کتاب هیچ دوستی به جز کوهستان
توفیقیان در مقدمه کتاب این چنین می‌نویسد: ««هیچ دوستی به جز کوهستان» کتابی است که می‌تواند به درستی در کنار آثار متنوعی مانند از اعماق اثر اسکار وایلد، دفتر زندان اثر آنتونیو گرامشی، مردان می‌میرند اثر وله سوینکا و نامه‌ای از زندان بیرمنگام اثر مارتین لوتر کینگ جونیور در گونه ادبیات زندان یا حبسیه جای بگیرد.»
منبع: دیجی کالا مگ
